1.خداوند مهربان در بخشى از سوره لقمان، اندرزهاى لقمان به فرزندش را بيان كرده است كه ما به برخى از آن ها اشاره مى كنيم: نخستين اندرز لقمان به فرزندش پيرامون مسأله توحيد و مبارزه با شرك است،
2.درباره حسابِ اعمال و معاد مى گويد: اى پسركم (اى پسر عزيزم) اگر ]عمل تو[ حتى به اندازه سنگينى خردلى باشد، در درون صخره اى يا در گوشه اى از آسمان يا درون زمين جاى گيرد، خدا آن را در دادگاه قيامت حاضر مى كند و حساب آن را مى رسد كه خدا بس دقيق و آگاه است.
3. درباره نماز مى گويد: اى پسركِ من! نماز را به پادار[چرا كه نماز مهمترين پيوند تو با خالق است نماز قلب تو را بيدار و روح تو را مصفّى و زندگى تو را روشن مى سازد، آثار گناه را از جانت مى شويد نور ايمان را در سراى قلبت پرتو افكن مى دارد و تو را از فحشاء و منكرات باز مى دارد]
4. مردم را به نيكى ها و معروف ها دعوت كن و از منكرات و زشتيها بازدار[ امر به معروف ونهى از منكر] در برابر مصائب و مشكلاتى كه بر تو وارد مى شود صابر باش اين حاكى از عزم و اراده تو در امور است. و سپس به مسائلى اخلاقى در ارتباط با مردم و خويشتن پرداخته است; نخست تواضع و فروتنى را توصيه كرده و مى گويد «با بى اعتنائى از مردم روى مگردان، و مغرورانه بر روى زمين راه مرو چرا كه خداوند هيچ متكبر مغرورى را دوست نمى دارد.
پسرم در راه رفتنت اعتدال را رعايت كن و در سخن گفتنت نيز رعايت اعتدال نما و از صداى خود بكاه و فرياد مزن چرا كه زشت ترين صداها صداى خران است.
در اين چند آيه آخر حضرت لقمان، آداب اجتماعى من جمله آداب راه رفتن، آداب سخن گفتن و آداب معاشرت را به فرزندش مى آموزد.
همچنين در جايى ديگر به مؤمنان نصيحت مى كند كه: 1. در نمازشان خشوع و خضوع داشته باشند; 2. از لغو و بيهودگى پرهيز كنند; 3. زكات را بپردازند; 4. دامان خود را ]از آلوده شدن به بى عفتى[ حفظ كنند; 5. امانتدار باشند و به عهدهاى خود پاى بند باشند;(مؤمنون، 2ـ8); 6. امر به معروف و نهى از منكر كنند; (آل عمران، 104); 7. تقوا را رعايت كنند; (آل عمران،102); 8. در مقابل مشكلات صبر داشته باشند; (آل عمران، 200); 9. از خداوند و رسول و صاحبان امر (اهل بيت و پيشوايان معصوم(عليهم السلام)) پيروى كنند; (نساء،59); 10. تنها براى خداوند قيام كنند; (مائده، 8) و...